سبک های فرزند پروری و رابطه والد با فرزند
- پنجشنبه ۱۰ مهر ۱۳۹۹
- 27 بازدید
- مقالات
طبق گفته فروید و همینطور دیگر روانشناسان، دوران کودکی در بزرگسالی و شخصیت فرد بسیار تاثیرگذار است. والدین با نوع رابطه و سبکهای فرزندپروری مخصوص به خود، نقش مهمی را در شخصیت آینده کودک بازی میکنند.
متخصصان امور تربیتی پس از مشاهده و مطالعه بر نحوه تربیت والدین، 4 سبک فرزندپروری را معرفی کرده اند. در این بخش همراه ما باشید تا به معرفی این سبکها بپردازیم، میتوانید سبک فرزندپروری خود را شناسایی کرده و با اصلاح آن فرزندانی شاد و مسئول تربیت نمایید.
سبک های مختلف فرزندپروری
به زبانی ساده تر این سبک ها همان روش ها و استراتژیهایی هستند که شما برای رشد و تربیت فرزند خود اتخاذ میکنید. هر یک از این سبکها در زمینههای نظم، ارتباط، انتظارات و بیان احساسات و عواطف با یکدیگر متفاوت هستند.
1. سبک مستبدانه
در این سبک والدین نسبت به نظم و انضباط ارزش بسیار زیادی قائل هستند، قوانین بسیار سخت گیرانهای وضع میکنند و کنترل بسیار زیادی بر کودک خود دارند، اهمیت کمتری به احساسات و هیجانات و عواطف کودک خود میدهند و بدین ترتیب صمیمیت عاطفی کمتری با کودک دارند.
والدین مستبد باور دارند که کودکان باید از تمام قوانین بدون استثنا و بی چون و چرا اطاعت کنند، و برای همین خیلی توضیح منطقی ای به کودک خود نمیدهند. جمله معروفشان این است: " چون من میگویم. "
چنین والدینی خیلی اهل گفتگوی منطقی با کودک نیستند. به کوکان اجازه بحث و نظرخواهی نمیدهند، قوانین را وضع میکنند و در برابر اشتباهات فرزند خود از تنبیه و سرزنش استفاده میکنند.
فرزندانی با این شیوه تربیتی معمولا اعتماد بنفس و عزت نفس پایینی دارند، مستقل و مسئولیت پذیر نیستند، مهارت های ارتباطی ضعیفی دارند، نمیتوانند به خوبی تصمیم گیری کنند و نقش رهبری را در آینده برعهده بگیرند و در نهایت افرادی مضطرب، منفعل و افسرده هستند.
2. سبک سهل گیرانه
در این سبک والدین به کودک اجازه میدهند که هر کاری دوست دارد انجام دهد، آنها بیشتر با کودک خود دوست هستند تا والد. رفتارشان بسیار مهربان، ملایم و با مدارا است و عموما تا زمانی که مشکل جدی نباشد دخالت نمیکنند.
این والدین معمولا بسیار بخشنده هستند و جمله معروفشان این است " بچه است دیگر " . در برخورد با اشتباه کودکدلسوزی بالایی دارند و از تنبیه و محدودیت استفاده نمیکنند.
این والدین به حرفهای کودک گوش میدهند اما برای اصلاح انتخابهای اشتباه یا رفتار بد کودک خود تلاشی نمیکنند، معمولا کودکان چنین والدینی افت تحصیلی زیادی دارند.
فرزندانی با این شیوه تربیتی معمولا در معرض اضطراب و افسردگی هستند، مرزبندی ندارند، از قوانین و مقررات پیروی نمیکنند، رفتارهای خشونت آمیز و تمایل به مصرف مواد مخدر دارند، و در زندگی هدفی ندارند.
3. سبک طردکننده
در این سبک والدین درگیری کمی با کودک خود دارند، زمان خیلی کمی را با کودک خود میگذرانند و اطلاع کمی نسبت به وضعیت کودکشان دارند. قوانین تربیتی زیادی نمیگذارند و رغبت و توجه زیادی هم به کودک نمیدهند.
به عبارتی والدین طردکننده انتظار دارند کودکان خودشان بزرگ شوند.
این والدین وقت و انرژی زیادی برای رسیدگی به نیازهای کودک نمیگذارند، در مورد کودکشان غفلت میکنند، آگاهی کمی نسبت به رشد کودک خود دارند و جمله معروفشان این است " خودش بزرگ میشود ".
فرزندانی با این سبک تربیتی معمولا انزوا طلب و مضطرب هستند، زندگی برایشان پوچ و بی ارزش است و بیشتر در معرض اعتیاذ قرار دارند، در خلا عاطفی رشد میکنند و در آینده نمیتوانند شریک مناسبی در زندگی زناشویی باشند.
4. سبک مقتدرانه
در این سبک والدین تلاش زیادی برای ایجاد و حفظ یک رابطه مثبت با کودکشان میکنند، قانون وضع میکنند و در صورت عدم رعایت از تنبیه استفاده میکنند اما در هر موقعیتی احساسات و عواطف کودک را در نظر میگیرند.
در این سبک احساسات کودک ارزش بسیاری دارد اما در نهایت والدین مسئول تربیت هستند. این والدین بسیار مراقب کننده و حامی هستند.
این والدین وقت و انرژی بسیاری را صرف جلوگیری از مشکل رفتاری پیش از وقوع آن میکنند و از استراتژیهای مثبت برای تربیت استفاده میکنند. دلایل قوانین را توضیح میدهند و از پاداش و تشویق برای کودک بهره میبرند.
فرزندان این سبک فرزندپروری در آینده از سلامت هیجانی بهتری برخوردارند، به والدین خود اعتماد دارند، از مهارتهای ارتباطی و اجتماعی مناسبی با دیگران برخوردارند و انعطاف پذیری خوبی دارند، در موقعیتهای مختلف بهتر میتوانند تصمیم گیری کنند و افرادی مسئولیت پذیر هستند، دلبستگی ایمن دارند و به بزرگسالان و دیگران احترام میگذارند و بسیار همدل و مهربان هستند.
بر همگان مشخص است که فرزند پروری اصلا کار ساده ای نیست، و در گام اول والد بودن بسیار سخت است. ارزش تربیت زمانی آشکار میشود که فرزندان پا به نوجوانی می گذارند، و نزاع و درگیری ها آغاز می شود.
بسیاری از والدین از همان سبکی که خود با آن تربیت شدهاند، یا دقیقا سبک کاملا مخالف با آن برای تربیت فرزند خود استفاده میکنند. این کار موجب آسیب به کودک میشود زیرا شرایط محیطی و اجتماعی هر دوره و شخصیت هر فرد با دیگری کاملا متفاوت است.
به همین خاطر لازم است تا با کسب آگاهی و بررسی شرایط زندگی فرزند خود، و با مشاوره و راهنمایی متخصصان این امر، از سبک فرزندپروری مناسب با کودک خود استفاده کنید.
اولین دیدگاه را شما برای این آگهی ثبت کنید